به گزارش خبرگزاری حوزه، صفحه مجازی «وارثان» با انتشار تصویر از آیت‌الله حق‌شناس این بخش از سخنان آن مرحوم را منتشر کرده است:

آی رفقای عزیز! آن کس که سیر الی الله می‌کند، خوشا بحالش، اما آن کسی که متوقف شده است و یا سیر قهقرائی می‏‌کند، هر چه زودتر باید به فکر باشد، باباجان!

رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: پروردگار خطاب به موسی علیه السلام می‏‌فرماید: «ما أقل حیاء من یطمع فی جنتی بغیر عمل». چقدر بی‌حیاست کسی که طمع در بهشت من دارد؛ اما بدون عمل!

«یا موسی! کیف اتوب برحمتی علی من یبخل بطاعتی». آخر من چطور به رحمتم به کسی رو کنم که در بندگی من بخل می‌ورزد؟! نعمت را من دادم، سلامتی را من دادم، عقل را من دادم، پول را من دادم، دنیا را من دادم، آقاجان!
این شعر، خیلی شعر قشنگی ‏است. نتیجه‏‌اش هم قشنگ است.

بر سر تلی سلیمان می‌گذشت‏
دید موری می‌‏کشد خاکش به دشت‏

حضرت سلیمان دید یک مورچه‌‏ای گندم می‏‌کشد.

پس سلیمانش بگفت ای بوالکرم‏
چیست مقصود تو زین رنج و تعب‏

چرا این کارها را می‌کنی؟ چرا این گندم‌ها را از اینجا بلند می‏‌کنی و می‌گذاری آن‏جا؟

گفت معشوقم بر این بُگماشته‏
وصل را موقوف بر این داشته‏

من یک محبوبی دارم که گفته است: اگر می‌خواهی به من برسی؛ باید این کار را انجام دهی!
سلیمان علیه السلام فرمود: تو چگونه می‌توانی این تل‏ گندم را جابجا کنی؟
جسم مورچه مگر چقدر قدرت دارد که اینها را بردارد و ببرد آنجا!
در جواب گفت: لیک معذورم که من دلبسته‌ام‏.

چون به کوی وصل نتوان راه برد
در ره معشوق باید جان سپرد

باید آن زمانی که ملک الموت تشریف می‌آورد، رسول پروردگار ببیند که من در راه رسیدن به یار هستم و در حال درست‏ کردن کارهایم هستم. مشغول محاسبه کارهایم هستم.
مراقب باشید! که یک مرتبه رسول پروردگار می‌آید. بترسید، آقاجان!